Rüzgarın öyküsü, bir şarkı gibi Kimse duymadan savrulur gecede Bir adı unutulmuş bir hayal peşinde Beni anlatmazlar ben hep sessizim Kıskanır mevsimler bahar sonrasını Ve öylece kaybolur bir düşteki ben Her bir adımda bir zaman bir anı Kaldım bir yelken yönsüz ve suskun
Gecenin koynunda sarı bir rüya, Yıldızlar süzüldü, sesini duydum. Düşlerim uçtu, ben kaldım yalnız, Bir Nehir gibi zaman, kıyısız bir akış. Gözlerinde deniz, ellerinde kara, Bir adada kaybolurum, sararmış yaprak. Kelimeler susar, nefesim savrulur, Bir kuşun kanadı gibi, sessiz ve kırık.
Sen bir yıldızdın ben normal bir insan Sana olan uzaklığım sadece bir gram Sen bana gelsen dünyayı kıyamet Ben sana gelsem dünyama ihanet Bu yüzden sana olan aşkım imkansız kehanet